Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Τι είναι μια (ή πολλές) κρίση πανικού;

Αυτό που ακριβώς λέει.
Μια ψυχική δυσλειτουργία που μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως το έντονο άγχος και η κατάθλιψη. Αυτό ίσως ωθήσει το άτομο ώστε να αισθάνεται σωματικούς πόνους ή ενοχλήσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα να γυρίζουν οι σκέψεις του πάντοτε στο κακό. Το ΚΝΣ αντιδρά περίεργα κατά την διάρκεια μιας κρίσης πανικού και οι πρώτες δυσάρεστες σκέψεις λαμβάνουν χώρα: "Τι κάνω εγώ σ'αυτόν τον ματαιο κόσμο;", "Γιατί δεν φεύγω να ησυχάσω;", "Να! Τίναξα τις σεφτελιές και είμαι έτοιμος/η να με μαζεύουν με τα κουταλάκια!", "Ελπίζω να βρίσκεται κάποιος φιλάνθρωπος κοντά για να με πάει σε κανένα νοσοκομείο!".

Ολες αυτές οι σκέψεις έχουν σαν αποτέλεσμα να δυσχεραίνουν περισσότερο μια κρίση πανικού και, αν μη τι άλλο, η επίσκεψη στο νοσοκομείο να είναι μονόδρομος για τον ασθενή.
Μια κρίση πανικού έρχεται αιφνίδια (αλλιώς δεν θα λεγόταν και κρίση) και εκεί που δεν την περιμένει κανείς (ή όχι; )
Οπότε, αν ποτέ σας αισθανθήκατε (ή αισθάνεστε) τα παρακάτω, τότε συγχαρητήρια! Κερδίσατε μια κρίση πανικού!
* Δυσφορία.
* Ταχυκαρδία και αίσθηση παλμών.
* Ζαλάδες.
* Αναγούλα και σφίξιμο στο στομάχι.
* Έντονος τρόμος και απόγνωση.
* Κρύος ιδρώτας στα άνω και κάτω άκρα.
* Λιποθυμικές τάσεις.
Αυτό το συναίσθημα μπορεί να κρατήσει από λίγα λεπτά εώς και αρκετές ώρες και συνήθως αναγκάζει τον ασθενή να τρέχει στους "ακατάλληλους" γιατρούς, όπως καρδιολόγους, αιματολόγους, παθολόγους... ακόμη και οδοντιάτρους. Ο παραμικρός πόνος, που στις περισσότερες των περιπτώσεων οφείλεται σε απλό νευρόπονο, κάνει τις κρίσεις πιο έντονες και δυσάρεστες. Αν το άτομο που αντιμετωπίζει το πρόβλημα δεν καταφέρει να απεξαρτηθεί σε λίγο καιρό, τότε οι ειδικοί το ονομάζουν σαν διαταραχή κρίσεων πανικού.
Το πάσχων άτομο νιώθει την ανάγκη να μείνει σε γνωστά μέρη και κλείνεται στο σπίτι του. Η σκέψη μια νέας κρίσης πανικού γίνεται εμμονή και αποφεύγει οποιαδήποτε δραστηριότητα. Ακόμη και ο δρόμος για την δουλειά του φαίνεται μακρύς και δύσκολος. Ο τρόπος διασκέδασης αλλάζει ριζικά αν το άτομο σκέφτεται (ή φοβάται) πως θα πάθει κάτι μπροστά στους φίλους του. Ακόμη και αυτή η σκέψη έχει το αντίθετο αποτέλεσμα και στο τέλος γίνεται ο μ@λ@κ@ς της παρέας, μιας και κανείς δεν μπορεί να τον καταλάβει, ή έστω να διανοηθεί το τι σημαίνει μια κρίση πανικού και στο πόσο άσχημες επιπτώσεις έχει στην κοινωνική ζωή του πάσχων ατόμου.
Το άτομο, στην συνέχεια, "δένεται" με τον οικογενειακό του κύκλο. Αν δεν συμπληρωθεί και η αγοραφοβία μέσα στην γαβάθα με τις κρίσεις πανικού, τότε το άτομο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σκεφτεί πως θα βρεθεί μόνο του σε κάθε δραστηριότητα της ζωής του. Στην αντίθετη περίπτωση, κλείνεται στον εαυτό του, κλαίει την μοίρα του, δεν θέλει να δει κανέναν και το μόνο που κάνει είναι να βλέπει όλες τις χαζοεκπομπές στο χαζοκούτι μέχρι να νιώσει καλύτερα. Παρόλ'αυτά, οι έντονες και μακρόχρονες κρίσεις πανικού μπορούν να προσθέσουν και άλλα ψυχικά νοσήματα, όπως η κατάθλιψη, που, πραγματικά, δεν έχει καθόλου πλάκα. Το άτομο ασφυκτιά και δεν μπορεί να αφήσει το κρεβάτι του σε καμία περίπτωση και για κανέναν λόγο.
Να οι απουσίες απ'το σχολείο, απ'την δουλειά και απ'τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Έτσι κι αλλιώς, ποιος θα κάτσει τώρα να βρίσκει δικαιολογίες στην παρέα;
Οπότε, αν αντιμετωπίζετε τα άνωθεν αναφερόμενα, μην αρχίζετε να τρέχετε σαν τρελοί πέρα-δώθε, αλλά ούτε και να νιώθετε πως θα "πεθάνετε" ή θα "τρελαθείτε". Ούτε το ένα πρόκειται να συμβεί, αλλά ούτε και το άλλο.





πηγή:kriseis-panikou

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου